TUĞLA VE HARÇ

İnanın dostlarım, tam kırk gündür, cazibesi beni kasıp kavuran bir sözün peşinde ömür tüketmedeyim. Hani yoğun uğraşlar ve derin sondajlar neticesinde titiz bir çalışmayla kendisinde karar kılınıp kurtarıcı diye getirilen, yönetici değerlendirme sürecinin uzatma dakikalarında oyuna dahil edilerek ileride hayırla yad edilip ceddine rahmet okutacak kritik hizmetlere imza atan üst düzey yöneticimizin 13.08.2014 Çarşamba günkü tarihi toplantıda irad buyurduğu veciz konuşmalarında sarf ettiği bir kelime öbeği'nin ardından yollara düştüm. Toplantının hemen ertesinde, yönetici değerlendirme takvimi tamamlanmazdan bir gün evvel, 14.08.2014 Perşembe günü, her ne kadar o özgün konuşmanın diğer kısımlarını ve benim üzerine yoğunlaştığım tılsımlı kelimeyi Kamu Sen ve Türk Eğitim Sen Muğla Şube Başkanı dostumuz Sayın Mürsel ÖZATA, kamuoyuyla paylaşıp ile şikayet mahiyetinde aksettirdi ise de bu girişim bizim için yeterli olamazdı. Yıllarını tasavvufa vermiş birisi olarak bu 'yedi manevi lideri' yakından tanımak, mümkünse onlar vesilesiyle feyzimi arttırıp terakki etmek ve seyri ü sülukumu tamamlamak benim de en tabii hakkımdı.  

Dedim ya, kapı kapı Taptuk Emre'sini arayan Yunusçulayın yollardayım o gün bu gündür. Önceleri, 90 kilometrelik bir çapla Fethiye'yi merkeze alarak bir binadaki tuğlaların harcı mesabesindeki bu mühim sürece katkı sunan kişileri aramaya koyuldum. Öyle ya, lider manevi olunca çapı biraz geniş tutmakta yarar vardı. Çünkü onlar için mesafenin bir hükmü yoktu. Kalbi yolculuğumda Karaböğürtleğen taraflarına yöneldim ilkin. Oradan Denizli ve Isparta'ya uzandım. Sonrasında çapı genişletip Adıyaman'a da gittim. Derken İstanbul'da aldım soluğu. Eyüp, Üsküdar, Fatih ve daha ismini şu an hatırlayamadığım birçok semte uğradım. Payitahtta kaç külliye, kaç yatır, yaşayan ya da irtihal etmiş kaç Allah dostunun zatı yahut ruhu varsa bilaistisna hepsinin huzurunda ilçemizdeki manevi liderlerin isimlerini bana bildirmelerini istirham ettim. Allah şefaatlerine nail eylesin; cümlesi kendi meşrebine uygun ve ilçemizde mukim olan el verdikleri manevi liderlerin adlarını künyeleriyle birlikte bana hediye eylediler. Çünkü liderlik, özellikle manevi olanı, vermekle kaimdi.

O sevinçle uyumadan döndüm Fethiye'ye. Her bir zatın ilçemizdeki  sevdiklerini ve dahi önde gelen sevenlerini, muhitlerine gidip buldum. Destur alıp ziyaret ettim cümlesini. Dedim; böyle iken böyle. Her kriz bir fırsattır; o yüzden ben yönetici değerlendirme sürecindeki rolünüzün değil, bana manevi yönden neler verebileceğinizin derdindeyim. İstisnasız hepsi 'Öncelikle bir yanlışı düzeltelim; bu hususta bize hiç kimse bir şey danışmadı.' ve 'Aradığın, bulduğundur!' dediler de başka bir şey demediler. Kalplerine giden yola girmek için gözlerine odaklandım; yalan söylemiyorlardı. Hiç, Allah dostu olsun da bir insan-ı kamil, yalan söylesin; kabil değildi. Amacım toplantıda zikredilen ilçemizdeki 'yedi manevi lideri' ne yapıp edip bulmak ya; ilkinden sonuç alamayınca bu defa farklı bir yol izleyeyim dedim. Beş vakite teheccüd, duha ve evvabini de eklemeye çalıştım; olmadı. Hatime ve virtlere başladım; yedi gün rüyaya yattım istihare niyetiyle. Bir türlü muvaffak olamadım. Olmayınca olmuyordu. Demek ki bu bize nasip değil; Rabbim o 'yedi güzel adamı' bizden esirgiyor diye düşünmeye başladım. Bir yandan da tövbe-i istiğfar ederek günahlarımı azaltmanın çabasındayım.

Tam bu iş olmayacak galiba noktasına gelmek üzereyken bir pir-i fani selam verdi kanal yolunda. Saçı sakalı birbirine karışmış bu zatı gördüğüm anda içime bir serinleme doldu. Tamam dedim, ben aradığımı buldum; ondan diğerlerinin de ismini öğrenebilirim. İçimi okudu sanki; hayır, dedi; ben aradıklarından birisi değilim ve benden isim alamazsın. Sardı mı beni bir endişe tekrar. Ama, dedi; ben o duyduğun söz öbeğinin üzerine odaklanmak istiyorum. Gözlerime bir fer geldi. Sen, dedi; elma denince armut; armut denince elma anlamalısın ki doğru teşhise ulaşabilesin. Nasıl yani dedim; o, dedi bana, sürç-i lisan eylemiş; maddi diyeceği yerde manevi diye söylemiş; yedi manevi lider, hiç öyle bir değerlendirmede kendini harcatır mı? Manevi liderler almaz verir; kimsenin ekmeğiyle de oynamaz onlar. Zaman ahir zaman, hüküm ters yüz oldu; ak kara, kara ak diye algılanır oldu. Dost düşman, düşman dost gibi ağırlanır oldu. Yoksa sen, dedi bana, hala güneşin batıdan doğmadığını zannedenlerden misin? Eline sarılayım dedim; sağ baş parmağı yumuşacıktı. Anladım dedim; derdime Hızır olup gelene. Onlardan olsa olsa maddi lider, menfaat lideri olur deyince pir-i fani, zihnim  kendine geldi ve yitiğini kaybetmiş de bulmuş bir gariban çoban gibi sevindim.         

v    ÇAĞRI: Tuğlaları üst üste koyarken arasına rabıtasını kavileştirsin diye koyduğumuz harç gibidir manevi liderler. Nasıl ki günlük hayatta kullandığımız envai çeşit metanın hakikisi olduğu gibi fasonu da varsa liderler konusunda da durum böyledir. Her 'şu lider' denilenden manevi lider olmaz; zaten manevi liderler, ben liderim, peşimden gelin de demezler. Oradaki kaliteyi ve manevi huzuru bir kez olsun tadan insanlar, asla bir daha bırakamazlar onları ve zamanın hakemliğinde her şey ayan beyan ortaya çıkar. Kendine manevi lider arayanlara çağrım, sahtelerinden kendilerini muhafaza etmeleridir. Büyük Fotoğraf'ı görmek için uyarımız, senin deden de sakallı olabilir; ama her sakallı, deden değildir, şeklinde olacaktır.